بیماری کیست مویی یا سینوس پیلونیدال را اولین بار فردی به نام هاجز در سال ۱۸۸۰ توصیف کرد. کیست مویی حفره ای است که داخل آن موادی شامل چربی و کلافه های مو جمع می شود و به آن کیست «پیلونیدال» می گویند زیرا عامل به وجود آورنده آن مو است... این بیماری در طول جنگ جهانی دوم بین رانندگان جیپ که طولانی مدت در راه های ناهموار رانندگی می کردند و بالا و پایین می رفتند، شایع شد. به همین دلیل این مشکل «بیماری رانندگان جیپ» نامیده شد. این بیماری در وضعیتی مشابه در شکاف بین انگشتان آرایشگرها به دلیل وجود موی مشتریان و رطوبت نیز بروز می کند. برای آشنایی بیشتر با این مشکل گفت وگوی ما را با دکتر ماهرخ دائمی، متخصص جراحی عمومی و استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران بخوانید. ▪ خانم دکتر! این کیست دقیقا کجای بدن تشکیل می شود؟ ناحیه ایجاد کیست مو دقیقا در فرورفتگی قسمت بالای بین ۲ باسن و روی استخوان خاجی یا ساکروم است.
این فرورفتگی هنگام نشست و برخاست افراد یک حالت مکش ایجاد می کند، در نتیجه موها به آن سمت کشیده و خم می شوند. به همین دلیل نشستن طولانی مدت باعث خواهد شد سر موها به داخل نسج پوست فرو رود و به تدریج در اثر رشد مو یک کلاف مویی در محل تشکیل شود. برخی از پزشکان معتقدند به وجودآمدن این مشکل، زمینه مادرزادی دارد و کیست داخل نسج لایه های تشکیل دهنده جنین در دوران بارداری تشکیل شده است.
▪ آیا این باور که افراد پرمو بیشتر در معرض ابتلا به کیست مویی هستند، درست است؟ نه، زیرا برخی از مراجعان ما واقعا افراد کم مویی هستند. این حالت نشان می دهد ایجاد کیست مویی فقط به دلیل پرمویی یا نفوذ موها نیست و علل دیگری دارد که معمولا ناشناخته هستند. در ضمن این مشکل در آقایان شایع تر است.